Otwarte Bramy Umysłu- poezja serca

Ogrody Duszy Sercem malowane

„Otwarte Bram umysłu”

Otwarta tama na rzece umysłu
z całą siłą wolna płynie
Ciesząc się wolnością
wyboru tego co czuje
ze śmiałością się bawi
każdą spotkaną chwilą
Doceniając jej piękno
współodczuwając bliskość
radosnego tworzenia
We wszystkim jest szczera
i wszystko w niej pozostaje
i niesie w coraz dalsze życie
każdy promień słońca
A spokój nocy umysłu
oczyszcza drogę sercu
a nim miłość wciąż rosnącą
i mądrość poznania w teraz
Płynie do przodu bez ustanku
wybierając tempo i rytm
w swym dążeniu z ufnością
zmierza ku swemu przeznaczeniu
Obecnością Ducha naznaczona
rośnie w siłę moc kreowania
twórczo wypełniona w codzienności
I bramy stają otworem
dla magii nowego istnienia
dla wyłonienia tego co Nowe
Boską Miłością natchnione
Duchem namaszczone z Miłością
w świętym związku odrodzone w Miłości.
Anilalah Eu-lalia 20.12.2014

View original post

Rozmowa serc

Ogrody Duszy Sercem malowane

Mandala z 16 marca 2015, realizowała się aż do uświadomienia sobie tego stanu, do przeżycia tego.

Rozmowa serc

22.07.2015 ❤ A i I ❤

❤ ❤

Serca dwa sobie rozmawiały

w siebie się zapadając.

Nie istniała żadna odległość

nie do przekroczenia,

ani czas, ani przestrzeń.

Wzajemne przenikanie

niosło dotyk bliskości.

I tak niebo malowało,

czym serca promieniowały

a słowa nie wypowiedziały.

„Zanurzenie w serce”

Zanurzenie w serce

zmienia.

Słuchasz nie uchem

a całą sobą.

Miłość

jak dyrygent,

wsłuchana w uczucia

kieruje

i prawdy nasłuchuje.

Zapisaną

w głębi melodię

odczytuje.

Poddaję się miękko,

by dwie orkiestry

współgrały.

Zanurzenie w Twoje serce

otwiera moje serce dla Ciebie.

A świat odbiera.

Uczuciami i emocjami

stwarzamy światy.

Przenikają się wzajemnie.

Na jednym płótnie Ziemskim

odciskają swoje ślady,

We wszystkim co żyje

tworzą

myślą, słowem, uczynkiem.

„Rozwiane wiatrem serce”

Kiedy serce jedno się rozwiało

z drugiej strony wiatr stworzył

inne serce bijące z miłością.

Znak…

View original post 33 słowa więcej

Zanurzenie się w Siebie z miłością – wiersze

Ogrody Duszy Sercem malowane

Celtic Woman- Nocturne ( 432 Hz)

Zaczęło się od :

Był sobie taki moment że czułam że mi słabo, serce bolało… położyłam się się niczym bardzo zmęczone drzewo… czułam serce mocno a jego bicie było jakby młot uderzał i dotykał ziemi a moje ciało się rozciągało do tej ziemi za każdym uderzeniem razem z nim. Było tak że w ciszy dnia usłyszałam niespodzianie jak zegar tyka, tik- tak, tika- tak, tik-tak… zegar w kolorze czerwieni i bardzo mocno to usłyszałam w sobie…następnego dnia zaczął się spóźniać, widać baterie się wyczerpały a jakie to znamienne u mnie że zmienia się czas na bez-czas. W tych zmianach bywa że trwoży się serce moje spłoszone tym co w sobie odkrywam, z czym się mierzę a jednak wierzę cichutko że mu się uda. Poszerza się moja przestrzeń serca, rozstępuje się niemal skóra z całym ciałem, mam wrażenie że odgarniam płaty ciała aby serca żywego…

View original post 312 słów więcej

Dom

Szczęśliwe miejsce, gniazdo gdzie po prostu dobrze jest żyć… Dom to moje ciało i miejsce gdzie żyje mój Ród, moja mądrość w nich i moja siła w nich… Dom to miejsce na ziemi, gdzie dobrze jest żyć, gdzie ciało może odpocząć, wzmocnić, uzdrowić, gdzie jest szczęśliwe w swoim gnieździe… w nim skrzydła rozpostrzec się mogą swobodnie bo serce spokojne, silne miłością karmią się dobrem, tym co wypracowane z miłością, tym co się otwiera z serca, co z duszy czyste płynie gdy Duch szepce i światło rozpala… gdy ciało i dusza karmi się tym, co dobre wokół.

Takie sobie skojarzenia, odkrycie ostanich miesięcy : Anilalah… to też może Anila – Lah. Lah – Słowiańska nazwa polaków… lahy… polahy… laszka… AnilaLaszka Polaszka… jak pięknie to brzmi, gdy jest „sz” szelszczące, jak pięknie to brzmi gdy jest „h” mocy nadające… jak melodyjnie to brzmi, jak szum liści w lesie a ja tak bardzo kocham szum liści gdy wieje wiatr,gałęzie tańczą z wiatrem a w zależności od liści płynie melodyjny szum pełen różnorodności. Wiatr łączy wszystkie dźwięki i nic, tylko płynąć z melodią drzew.

LIST do Boga

Podróż do krainy nieznanego piękna, niezwykłej miłości może odbyć się w sercu. Wystarczy napisać list, który stanie się zwierzeniem, długim głębokim zaskakującym. I czyjeś serce go przytuli, ręce przyjmą żeby doleciał na miejsce. Już samo to jest niezwykłością a reszta stawać się będzie każdego dnia po troszku, kawałek po kawałku dążąc do pełni. Ale teraz wiem, taka podróż jest nieskończonością gdyż trwa w tak wielu wymiarach w bezczasie.25.11

Wszystko, o co prosiłam, zapomnę. Nim wypełnią się prośby, z miłością oddam się sobie bez reszty, wypełnię dzień dziękczynieniem, odnajdę niewinność we wdzięczności. 28.11.

Ana Anilalah